“ഓരോ കുട്ടിയും ലോകത്തിന്‍റെ ലീനമായ വെളിച്ചമാണ് - അതേ സമയം അതിന്‍റെ ഇരുട്ടും; അതിനാൽ വിദ്യാഭ്യാസം പ്രാഥമിക പ്രാധാന്യമുള്ളതായി കണക്കാക്കണം. ”


അബ്ദു,ൾ ബഹ

ഒരു കൂട്ടം കുട്ടികൾ കളിച്ചും ചിരിച്ചും തെരുവിലൂടെ ഒരു വലിയ സംഘത്തിൽ തിരക്കേറിയ ഒരു പരിസരത്ത് നടക്കുന്നു. വഴിയിൽ ഒരു കാട്ടു ചെടിയിൽ നിന്ന് മഞ്ഞ നിറത്തിലുള്ള മനോഹരമായ പൂക്കൾ എടുത്ത്, ആത്മീയ ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഓരോ ആഴ്ചയും അവരെ പഠിപ്പിക്കുന്ന ഒരു യുവ അമ്മയുടെ വീട്ടിലേക്ക് അവർ കൊണ്ടുവരുന്നു. ടീച്ചറെ ആദരവോടെ അഭിവാദ്യം ചെയ്ത ശേഷം, അവർ ഒരു പായ വിരിച്ച് അതിന്റെ മധ്യഭാഗം പൂക്കൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിക്കുന്നു, അവർ പ്രാർത്ഥനയ്ക്ക് തയ്യാറാകാൻ വേഗത്തിൽ ശാന്തമായി. അവർ ഉച്ചത്തിൽ, ആത്മാർത്ഥമായ ശബ്ദങ്ങളിൽ നിരവധി പ്രാർത്ഥനകൾ ഒരുമിച്ച് ചൊല്ലുന്നു, തുടർന്ന് പുതിയത് പഠിക്കാൻ ടീച്ചർ അവരെ സഹായിക്കുന്നു. അവർ ഒരു ഗാനം ആലപിക്കുകയും വിശ്വാസ്യതയെക്കുറിച്ചുള്ള പുണ്യ ലിഖിതങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ഉദ്ധരണി ചർച്ചചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ ഗുണവിശേഷം പ്രയോഗത്തിൽ കൊണ്ടുവരുന്നത് സംബന്ധിച്ച് ഒരു കഥ അവർ കേള്‍ക്കുന്നു. അവർ സജീവമായ ഒരു സഹകരണ കളി കളിക്കുകയും തുടർന്ന് അവർ പഠിച്ച ഉദ്ധരണിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു ചിത്രം കളർ ചെയ്യുമ്പോൾ ഏതാണ്ട് ധ്യാനാവസ്ഥയിലേക്ക് മാറുകയും ചെയ്യുന്നു.

ക്ലാസ്സിന്‍റെ താളത്തിൽ പ്രവേശിക്കാൻ കുട്ടികളെ സഹായിക്കുന്നതിൽ ടീച്ചർ തുടക്കത്തിൽ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ഉചിതമായ പെരുമാറ്റം സ്വീകരിക്കാൻ വിദ്യാർത്ഥികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന് പരമ്പരാഗത കഠിനമായ അച്ചടക്കത്തിന്‍റെ ആവശ്യമില്ലെന്ന് ഇപ്പോൾ കണ്ടെത്തി; അന്തരീക്ഷം സ്നേഹം, സഹകരണം, പരസ്പര ബഹുമാനം എന്നിവയാൽ മുഖരിതമായിരിക്കുന്നു, ആത്മീയ ജീവിതം നയിക്കുകയെന്നതിന്‍റെ അർത്ഥത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കുട്ടികളുടെ അവബോധം ആഴമേറിയതാണ്. അവർ വീട്ടിൽ പോകുമ്പോൾ കുട്ടികൾ അവരുടെ ചിത്രങ്ങൾ കുടുംബങ്ങളുമായി പങ്കിടുന്നു, ഒപ്പം എല്ലാ ദിവസവും രാവിലെയും വൈകുന്നേരവും പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന ശീലം നിലനിർത്താൻ സഹായിക്കുന്നതിന് അധ്യാപകർ മാതാപിതാക്കളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു, അവരുടെ വീടുകളിൽ ഉപാസന യോഗങ്ങൾ പോലും നടത്തുന്നു.

ഓരോ അഴ്ചയിലും ഇന്ത്യയിലുടനീളം പ്രാദേശിക യുവാക്കളും പുരുഷന്മാരും സ്ത്രീകളും അവരുടെ വീടുകൾ തുറക്കാനും സ്വന്തം അയൽ പ്രദേശങ്ങളിലെ കുട്ടികളുടെ ധാർമ്മികവും ആത്മീയവുമായ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനായി ക്ലാസുകളുടെ അദ്ധ്യാപകരായി സേവനമനുഷ്ഠിക്കുന്നതിനും അവസരങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കുന്നു. ക്ലാസുകളിൽ, ‘ശരി’, ‘തെറ്റ്’ എന്നിവയെക്കുറിച്ച് അറിയുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതിനുപകരം, ആത്മീയ ഗുണങ്ങളുടെ വികാസത്തിനും ആത്മീയമായി ഒരു വ്യക്തിയെ സമ്പന്നമാക്കുന്ന വിശ്വാസങ്ങളും ശീലങ്ങളും പെരുമാറ്റരീതികളും ഊന്നിപ്പറയുന്നു. ഒരു പ്രത്യേക പരിസരത്തിലോ ഗ്രാമത്തിലോ ഉള്ള ജനസംഖ്യയുടെ വലിയൊരു വിഭാഗത്തിൽ ഒരു അവബോധം വളർത്തിയെടുക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ നടക്കുന്നു, അതിലൂടെ കുട്ടികൾ പഠിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിന് സമൂഹത്തിലെ എല്ലാ അംഗങ്ങൾക്കും ഒരുമിച്ച് പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിയും..